Torres del Paine, Chili

Hallo allemaal!

Vanuit El Calafate zijn we met een huurauto naar Chili gereden. Een groot gedeelte van de route gaat over onverharde wegen. Door het missen van een onduidelijke afslag hebben we een omweg gemaakt naar de grens tussen Chili en Argentinië. Bij de grens was het druk. Het duurde bij de Argentijnse grens ruim een uur voordat we aan de beurt waren en de papieren (voor de huurauto hadden we speciale papieren) waren getekend en voorzien van de belangrijke stempels. Op weg dus naar Chili. Na drie kilometer niemandsland kwamen we aan bij de chileense grens. Hier ging het sneller maar bij het wegrijden bleek dat we een formulier niet hadden, dus weer uit de auto en uitleg geven. Alle bagage moest worden gecontroleerd op fruit, vleeswaren en kaas. We moesten wat fruit afgeven en na de check konden we de reis vervolgen. Lang leve het Schengen-verdrag!
Na een hobbelige tocht door het Nationaal Park Torre del Paine hadden we de slaapplek gevonden, Ecocamp. Hier staan een soort grote koepeltenten waar je in kan slapen, maar er zit ook een douche en WC in (de grotere suite koepeltenten hebben dit, de andere hebben gemeenschappelijke douches) De filosofie van Ecocamp is dat ze alles doen om de natuur zo min mogelijk te belasten.
Er zijn grote tenten waar je gezamenlijk eet en kan ontspannen bij de kachel. De kachel is hard nodig want als de avond invalt is het hier goed koud. Het uitzicht vanuit het bed in de tent is prachtig. Je kijkt zo op de mooie grote rotsbergen. In dit camp zullen we 3 nachten doorbrengen. Het eten 's avonds is elke dag erg lekker. 's Ochtends zijn er ook lekkere ontbijtjes, met bruin brood! Dit hebben we in Argentinië bijna niet gehad. Dus nu eet Robyn ook weer meer. Ze houdt namelijk niet van al dat kleffe witte brood. De lunchpakketten voor tijdens het wandelen maken we ook bij het ontbijt.

Op de eerste dag hebben we een wandeling gemaakt naar een meer in de bergen. We werden door een gids uitgenodigd om met hem en twee anderen te lopen. Dat was erg leuk, hij gaf veel uitleg over de planten. We hebben allemaal een Calafate-bes gegeten. Volgens de legende gaan we nu ooit terug naar Patagonië. Na een paar kilometer hebben we afscheid genomen van de anderen. Robyn's tempo was wat lager en we vonden het vervelend dat ze steeds op ons moesten wachten. Uiteindelijk kwamen we bij het meer. Lager dan dit meer ligt nog een veel groter meer. De twee meren hebben verschillende kleuren. Deze wandeling heeft Robyn helemaal zelf gelopen, ongeveer 10 kilometer. Na afloop hebben we genoten van een heerlijk diner. Tijdens het diner wordt de houtkachel in de tent aangestoken, zodat als je terugkeert naar de tent het al lekker warm is.
De volgende ochtend is de kachel al weer aangestoken en staat er een thermoskan warm water voor thee en koffie. Deze dag zullen we eerst een stuk met de auto rijden richting een waterval. Deze waterval verbindt twee meren met elkaar. Beide meren hebben weer een andere kleur water. Vanuit hier hebben we een korte wandeling gemaakt naar een uitzichtspunt waar je een van de meren heel goed kan zien.
Het verblijf op Ecocamp bevalt ons prima. Robyn vindt dit zelfs de leukste slaapplek die we hebben gehad!
Na ons verblijf op Ecocamp zijn we weer terug gegaan naar El Calafate. De autorit ging een stuk sneller en we hadden nu wel de goede grensovergang. Deze was ook niet zo druk als de eerste en de controle was ook veel minder streng! Nu zijn we na een nacht in El Calafate. Het wordt een rustige dag en we hebben tijd om een berichtje te schrijven en rustig koffie te drinken. Vanmiddag naar onze volgende bestemming: Bariloche.

Ons filmpje met het vallende ijs bij de gletsjer Perito Moreno staat inmiddels op Youtube, hier is het adres. Selecteer de tekst, kopieer de tekst om vervolgens in de internetbrowser te plakken en te openen:

www.youtube.com/watch?v=BGxWQjWWLWo