halverwege

Hallo,

inmiddels zijn we al op de helft. Nadat we de auto hebben opgehaald en Havana hebben verlaten is het weer flink opgeklaard.
We zijn eerst naar het westen van Cuba gereden, naar Viñales. Hier hebben we voor het eerst in een ¨casa particularas¨ geslapen, dus bij een familie thuis. Ze hadden zelf 2 dochters (een al groot en een van 8) en Robyn was al snel gewend.
De opa van de familie maakte voor ons lekkere mojito´s. Robyn heeft hiervan een foto gemaakt.
We hebben bij Viñales o.a. een grot bezocht en de omgeving verkend. Erg mooi allemaal. Er zijn hier veel tabacco velden. Deze worden niet met tractoren bewerkt, omdat dat te zwaar is, maar met ossen.
De volgende dag afscheid genomen en naar Cayo Jutia gegaan. Dit is de minder toeristische variant van Cayo Levisa, maar ook met een mooi strand en mangrove. Sinds eind jaren 90 is dit eiland via een weg met het vasteland verbonden. Erg mooi, aan 2 kanten de zee.
Daarna terug in de richting van Havana. We hebben bij een andere casa geslapen. Deze was wat luxer, maar de mensen ook iets afstandelijker. De oma van de familie heeft ons wel nog de orchideeen die ze kweekten laten zien.
De volgende dag hebben we gewandeld naar een waterval en daarna wilden we weer weggaan. Na een paar kilometer stopte echter de auto! Pech onderweg!
Robyn en Christine zijn bij de auto gebleven en Nic ging een telefoon zoeken. Er was nl. geen mobiel netwerk.
Nic kreeg een lift bovenop de cabine van een vrachtwagen.
Bij een hotel werd hij geholpen. Er zou een nieuwe auto komen. Nic is per taxi weer terug gegaan naar R en C. Daarna is Nic bij de auto gebleven en mochten R en C bij het hotel wachten. Heel vervelend, zo´n paar uur bij het zwembad zitten...
Na 4,5 uur hadden we een nieuwe auto, die het wel deed. Op naar de volgende plaats, Parque National de Zapata. Dit was nog een fikse rit. Het is niet verstandig om na zonsondergang nog te rijden. We hebben flink doorgereden en moesten van westen van Cuba naar het oosten van Cuba, via Havana. De bewegwijzering in Cuba is nog slechter dan in Belgie, oftewel er zijn geen wegwijzers. Met als gevolg dat je zomaar een anderhalf uur kwijt bent in een grote stad om de juiste weg te vinden naar de autosnelweg. Er zijn maar een paar autosnelwegen in Cuba en zelfs die zijn nog niet aangegeven. Door het volgen van grote vrachtauto´s en het richtingsgevoel, ging het goed. De zon begon al een beetje te zakken en het was doorrijden op de autopista. Uiteindelijk zijn we aangekomen in de buurt van het Nationaal Park Zapata. We hadden een kamer op het oog, maar in een donker en mysterieus dorp is het lastig zoeken. Stilstaan en de wegvragen is ook niet altijd even prettig als er geen straatverlichting is! Na een kwartier zijn we beland in een motel waar we met 4 anderen de enige bezoekers waren. De kok van het restaurant heeft speciaal voor ons drieen een lekker maal gemaakt, typische cubaans: kip, rijst, bonen. Overigens is er ook nog een andere variatie: bonen, rijst en kip)of varken of vis, maar de bonen en rijst blijven erbij!
We hebben in een soort huisje geslapen en de volgende ochtend ons geluk beproeft in een soort dierentuin naast het motel. Het was een caviarace(wiekentquiz!) Robyn dacht dat de cavia in huisje 15 zou gaan, en dat was ook zo. We hebben een fles Havana Club rum gewonnen.
De reis is verder gegaan naar het nationaal park Zapata waar we vanochtend een tour hebben gedaan om vogels te bekijken. We hebben met een gids door het park gereden en op een plek wel 100 flamingo´s gezien. Het was een prachtige trip.
Nu zitten we in Cienfuegos. Vanavond is er een groot feest op een plein en daar gaan we straks naar toe...
We slapen dichtbij het plein in wederom een casa, maar nu in een enorm groot koloniaal huis.

Dat was het weer, groetjes van ons