Laatste week Nieuw Zeeland

Hallo,

We hebben jullie nog net een berichtje gestuurd op het moment dat Christine net jarig was. De volgende ochtend, dus op Christine haar verjaardag, hebben Robyn en Nic voor haar gezongen. Met de feestmutsen op is er lekker ontbeten. Vandaag stond de Skyline Gondola op het programma. Een kabelbaan naar een bergtop die uitkijkt over Queenstown. Boven op de berg kun je een kartbaan berijden met karretjes die het meeste lijken op een platte slee op wieltjes. Het heet de Luge. Als je de eerste keer van deze baan af wilt, is er een mooie maar gemakkelijke baan. Voor de echte fanatiekelingen is er een tweede rit met de Luge maar nu op de “adventure” baan. Een baan met extra veel bochten en stukken waar je lekker snel kan gaan. Om de beurt hebben we deze Luge beproefd. Het was erg leuk om te doen.
Op de dag dat we hier aankwamen, was de lucht boven Queenstown gevuld met paragliders. Parachutisten die met een parachute de berg af lopen en zo van het mooie uitzicht genieten. Je kunt ook een tandemsprong maken, je gaat dan samen met een ervaren parachutist naar beneden. Dat wilde Christine wel als verjaardagscadeau! Zo gezegd, zo gedaan. Christine heeft zich aangemeld en de sprong zou plaatsvinden in de buurt van de stad omdat er in Queenstown zelf teveel wind stond. Beneden bij de kabelbaan stond de parachutist al klaar met een busje om naar de berg te gaan. Helaas was er in de tijd dat wij met de kabelbaan naar beneden gingen, ook teveel wind op de andere locatie zodat de sprong niet door ging! Helaas, morgen misschien beter.....
‘s Middags lekker gerelaxed en aan het einde van de middag heeft Christine een massage gehad bij een massagesalon. Na de relaxmassage hebben we met z’n drieën gegeten bij de Mexicaan van Queenstown, Sombrero’s.
De volgende dag was er weer teveel wind, dus de paraglide sprong ging weer niet door. We hebben ‘s ochtends nog in Queenstown gewinkeld en gewandeld en zijn toen door gereden naar Te Anau, Fjordland. Bij Te Anau zijn Glowworm Caves. Hier hebben we een mooie rondleiding gehad. Eerst een tocht met een boot over het meer van Te Anau en toen een tour door de grotten. Het laatste deel van de tour, waar je gaat kijken naar de gloeiwormen, is vanuit een bootje in het pikkedonker. Dat vond Robyn niet al te fijn, maar uiteindelijk heeft ze wel enorm genoten van de gehele trip.
Op zondag zijn we naar de fjorden van Doubtful Sounds geweest. Een dagtocht die begon met een korte busrit, daarna een boottochtje naar een ondergrondse waterkrachtcentrale en vervolgens een bustrip naar de boot die in de fjorden ligt. Met deze boot hebben we 3,5 uur rond gevaren in de fjorden. Een van de hoogtepunten was het rondvaren bij de rotsen met zeeleeuwen en zeehonden. Daarna doorgevaren naar het volgende mooie punt waar we een paar minuten zonder enig geluid van de boot of generatoren, konden genieten van de Sound of Silence!
Verder hebben we een wand van rotsen vol mooie bomen en bloemen van heel dichtbij bekeken. De schipper had de boot heel erg dichtbij laten varen en zo konden we genieten van deze prachtige natuur.
Na de boottocht hebben we een korte rondleiding gehad in de ondergrondse waterkrachtcentrale. Hierna werd de weg naar huis ingezet.
De volgende ochtend zijn we van Te Anau weer teruggereden naar het noorden. Onderweg een stop bij een oude stoomtrein. Robyn heeft hier ook nog naar de schapen in de wei staan kijken. Ze kwamen wel heel erg dichtbij!
De reis van Te Anau door naar het noorden gaat via Queenstown. We zouden nog een poging wagen en bellen voor de paragliding sprong. Je raadt het al, teveel wind, helaas geen sprong vandaag. Voorlopig blijft paragliden dus op het lijstje “ooit te doen” staan.
De reis ging verder naar Mount Cook. Van Te Anau naar Mount Cook is een flinke trip. Gelukkig zijn de wegen goed en recht dus gaan we voorspoedig op weg naar Mt Cook. Hier hebben we geslapen op een camping 25 km voor Mt Cook en hebben we een heel erg mooi uitzicht vanuit de camper.
De volgende dag hebben we een wandeling gemaakt naar een gletsjermeer onder in de vallei bij Mt Cook. Het is een wandeling van 4,5 uur en het weer sloeg tijdens het wandelen om. Konden we bij aanvang nog de top van Mt Cook zien, in de middag is een groot gedeelte van de berg in mist gehuld.
Na deze wandeling zijn we naar het oosten van het zuidereiland gereden, naar Oamaru. Hier zijn pinguïns te zien.
Na aankomst op de camping hebben we een “viewing-evening” bijgewoond naast de broedplaats van een kolonie kleine pinguïns. Foto’s maken mocht niet, zelfs niet zonder flits. Je mocht ook geen video-opnamen maken. Er werd gezegd dat de pinguïns zouden schrikken van de beweging en het geluid. Er liep echter constant een dame rond van alles te vertellen, luid door een microfoon. De regels voor fotograferen en video leken ons er dus meer om een commerciële reden te zijn. Het was echter wel een prachtige ervaring om de pinguïns uit het water te zien komen en op de kant te zien staan. Na een tijdje gingen ze naar hun broedplaats. Sommige pinguïns raken wel eens de weg kwijt. Ze dwalen dan rond de auto’s die er staan van de toeristen. Voor het wegrijden hebben we nog een foto kunnen maken van een verdwaalde pinguïn bij de auto’s. (zonder flits, dus niet heel duidelijk te zien)
De volgende dag, het is inmiddels woensdag, was het heel erg slecht weer in Oamaru. We wilden gaan kijken bij een andere kolonie pinguïns maar deze zijn ook alleen maar te zien bij zonsondergang. We zagen er één lopen op het strand, maar na een wandeling naar beneden om een foto te maken, was de vogel gevlogen. Wel hebben we nog een zeeleeuw op het strand zien liggen.
Vanwege het slechte weer hebben we Oamaru snel verlaten en zijn, via een lekkere lunchstop, doorgereden naar de volgende bestemming: Christchurch, eindbestemming voor ons “Nieuw-Zeeland-gedeelte” van de reis. In Christchurch hebben we een tocht gemaakt met een oude tram door de binnenstad. Verder hebben we nog een paar laatste souvenirs gekocht en lekker gegeten in de “Blue Note” piano bar. Helaas was er geen live muziek. Robyn vindt het steeds leuker om in een restaurant te eten. Ze kreeg van de kok speciale pasta en een lekker ijsje toe.
Gisteren zijn we met de gondel van Christchurch naar een bergtop geweest. Boven was het erg mistig, maar we hebben wel een mooie wandeling naar beneden gemaakt.
Verder moesten we de camper schoonmaken en alles weer inpakken. We hebben inmiddels weer veel te veel gekocht en Robyn heeft ook een flinke speelgoeduitbreiding gehad dus dat was flink proppen. De barbeque hebben we doorgegeven aan een australisch stel uit Perth.
Vandaag (zaterdag 13 jan) hebben we helaas afscheid moeten nemen van onze camper en van Nieuw-Zeeland. Op dit moment zitten we in een hotel bij te komen van de lange vlucht naar Maleisië. Morgen gaan we Kuala Lumpur bekijken en ’s avonds vliegen we naar een eiland, Langkawi. Hier gaan we nog genieten van een korte zon-zee-strand-vakantie. We hopen vanaf Langkawi zeker nog een bericht te kunnen sturen. De reis is nog niet voorbij, dus ons verslag ook niet! Tot snel!